Is é sin an mhinéadóir slí spréach! Spréadóir Mór. Tá sé chun cainte mar bhán fhréamhaithe. Dlíonn sé go dtí an áit ar mhaith linn i gclár ionann le hárach bóthar nó páirc ceallog. Tá an spré ag críochnú go tapa nuair a spriocann sé é, agus déanann sé an bóthar nó an pháirc ceallog réidh don phobal go tapa. Déantar línte dian leis an spré atá in ann tabhairt faoi gluaisteáin le haghaidh tréimhsí fada.
Mar sin, conas a oibríonn an mhinéadóir slí spréach seo? Tá teicneolaíocht speisialta aige chun cinntiú go bhfuil na línte ídeach gach uile am. Spréann sé amach trí shráidín, atá níos mó ná sin ach an chuid den mháinsear a rialaíonn cé chompord spré a léiríonn agus cé chomh láidre nó comh léir na línte atá againn. Is fiú é sin mar a chuireann sé cinneadh ar na méid is gnáthacha agus na n-ionscadh de gach líne. Agus oibríonn sé freisin do na cúraigh, mar gheall air go mbeidh siad cinnte cá bhfuil orthu imeartha, mar sin níl aon eagál ann.
Is é seo chomh maith rud a úsáideann bróga faoi leith fíor. Tugfaidh sé tacaíocht don fhosta carr ag dul thar aon bhord agus féadfadh sé gluaiseacht ar fad, mar shampla báisteach agus grian. Is iontach an méid ama atá ábhar leis, is féidir leo bheith go soiléir agus titim gan a n-athrú nó a phrógaíocht arís.
Tá sé chomh maith uafásach mór, mar tá sé cumasacha difriúla a chruthú. Is féidir leis rudanna mar phróga sceideal chun dhaoine cuireadh an bealach, saincheilg stop chun go mbeidh na cúraímí eol cad is áit a stopadh, agus scláileanna/saincheilg do pháircanna díchuimsitheoirí chun cinntiú go bhfuil áit slán don chách. Mar sin, is uasal feabhsach an t-inneall seo a úsáid chun áiteanna marcáil i ngach stíl.
Ansin labhrann muid faoi chomh maith conas a bhfuil an díbhriú den mháinsear seo cruthaithe a n-úsáideoirí. Máinsear marcáil spreach shupairb is cófra agus is comhfhoclach. Tá aonachanna cothromaithe agus snáithe spréachta ann. Tacaíonn sé le feidhm nua-stíle cothrom a chur i gcás a bhfuil an obair spréachta go soiléir agus go comhfhoclach.
Tá rothaí air agus is éadrom é mar sin féin. Is é leas an oibrí a chur in ann é a mhúnlú thart ar aon áit eile de shonrú gan fáscadh nó gan a mhuinéalaí a n-athruithe. Taispeántas an mála tátharbhacht faoi bhionn na n-oibrithe i gcónaí áiteanna éagsúla a mharcaíonn sa ghnáth-timpisteach, idir luachanna ag bogadh go dtí áit nua is tátharbhacht.
Mar atá sé gníomhachta traidisiúnta, beidh sé seo freisin ag cúlra cosaint ród agus páircanna parkála a mharcaíonn. Dúnigh cinn agus báill dúchasacha féin airgid a shábháil sa phróiseas mar ní bheidh gníomh lámhaíochta mar a raibh, agus beidh míorán níos lú de réir. Sin scéal iontach don rialtas áitiúil ag iarraidh ród agus áiteanna ceannaireachta a chruthú.